the ending of exchange but the beginning of life.
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Addy
01 Juni 2009 | Australië, Geraldton
Jullie denken allemaal vast dat ik dood ben ofzo omdat ik een hele tijd niks van me heb laten horen.
Maar ondertussen is er niet zo veel gebeurd.
Ik hockey nu 4 keer per week. 2 keer een training en 2 keer een wedstrijd. Dus mijn weken vliegen als het ware voorbij.
Buiten dat gaat op school alles goed.Ik heb het nog steeds naar mijn zin hier in Oz en kan nog steeds niet geloven dat ik 25 juni dit geweldige land verlaat en op 26 juni weer in mijn nederlands bedje kan slapen.
Ik verlaat mijn thuis om thuis te komen. Ik voel me gewoon thuis in dit land en met deze mensen. Het is zo moeilijk om weg te gaan. Toen ik jullie verliet, wisten we dat wel elkaar weer in een jaar zouden zien. En, ik heb geen idee wanneer ik deze mensen weer zie.
Het is een dubbel gevoel. En vreemd.
Maar ik ben zo blij dat ik dit heb mee mogen maken. Het is eind van mijn uitwisseling, maar het begin van mijn leven.
Mijn uitwisseling heeft me zoveel moois gegeven. Hele mooie herinneringen die ik nooit meer vergeten zal. It was life changing.
Ik voel zelf dat ik niet echt veranderd ben. Maar misschien vinden jullie juist dat ik veranderd ben.
Ik ben misschien wat verstandiger geworden en zelfstandiger. Maar verder ben ik nog hetzelfde. Of in elk geval, ik voel me hetzelfde.
Ik voel me niet anders of volwassener. Misschien meer ervaren in het leven voor een 16 jarige. Maar dat is het dan ook wel.
Ik ben nu vooral nieuwschierig hoe het met jullie allemaal is en hoe het leven met jullie gaat. Geslaagd voor de examens? Leuke opleiding? En ga zo maar door.
Jullie zijn allemaal in mijn gedachten.
En je realiseert je pas dat je iets mist, als je het niet meer hebt.
Maar nu op dit moment, mis ik alles. Mijn vrienden in NL en Australie en ik zal ook altijd in tweeen gedeeld blijven. Het ene deel Nederlands en het ander Australisch.....
Maar ondertussen is er niet zo veel gebeurd.
Ik hockey nu 4 keer per week. 2 keer een training en 2 keer een wedstrijd. Dus mijn weken vliegen als het ware voorbij.
Buiten dat gaat op school alles goed.Ik heb het nog steeds naar mijn zin hier in Oz en kan nog steeds niet geloven dat ik 25 juni dit geweldige land verlaat en op 26 juni weer in mijn nederlands bedje kan slapen.
Ik verlaat mijn thuis om thuis te komen. Ik voel me gewoon thuis in dit land en met deze mensen. Het is zo moeilijk om weg te gaan. Toen ik jullie verliet, wisten we dat wel elkaar weer in een jaar zouden zien. En, ik heb geen idee wanneer ik deze mensen weer zie.
Het is een dubbel gevoel. En vreemd.
Maar ik ben zo blij dat ik dit heb mee mogen maken. Het is eind van mijn uitwisseling, maar het begin van mijn leven.
Mijn uitwisseling heeft me zoveel moois gegeven. Hele mooie herinneringen die ik nooit meer vergeten zal. It was life changing.
Ik voel zelf dat ik niet echt veranderd ben. Maar misschien vinden jullie juist dat ik veranderd ben.
Ik ben misschien wat verstandiger geworden en zelfstandiger. Maar verder ben ik nog hetzelfde. Of in elk geval, ik voel me hetzelfde.
Ik voel me niet anders of volwassener. Misschien meer ervaren in het leven voor een 16 jarige. Maar dat is het dan ook wel.
Ik ben nu vooral nieuwschierig hoe het met jullie allemaal is en hoe het leven met jullie gaat. Geslaagd voor de examens? Leuke opleiding? En ga zo maar door.
Jullie zijn allemaal in mijn gedachten.
En je realiseert je pas dat je iets mist, als je het niet meer hebt.
Maar nu op dit moment, mis ik alles. Mijn vrienden in NL en Australie en ik zal ook altijd in tweeen gedeeld blijven. Het ene deel Nederlands en het ander Australisch.....
-
01 Juni 2009 - 14:24
Irene:
Heey meis!
Hier gaat alles prima :) voor mijn theorie op school geslaagd met maar 1 onvoldoende, maar ok, nu lekker bezig met stage ^_^
maar ik zie jou hopelijk snel weer ^_^
xxxx -
01 Juni 2009 - 17:47
Oma Addy:
Lieve schat, ik begrijp zo hoe je je voelt, maar hou jezelf voor dat je ze heus nog wel eens terug zal zien. Dat maakt het afscheid nemen makkelijker. hierbij ook een mail,dikke kus oma Addy -
01 Juni 2009 - 18:13
Thuisbasis NL:
Lieve Addy, wij kunnen in ieder geval niet wachten!!! Begrijpen je gevoel - doe in ieder geval de groeten aan Amanda & Rob. groetjes, je ouders. -
02 Juni 2009 - 11:57
Muis:
Was je ook niet in Brazilie, Duitsland Curacao, en zo ongeveer in alle westeuropeese landen, zelfs geboren in Amerika, you globetrotter! Love you -
17 Juni 2009 - 21:25
Gaatske En Marcel:
Ja en dan is de terugreis erg dichtbij en komt het moment van afscheid nemen. Niet leuk en erg moeilijk. Dat zal iedereen begrijpen. Maar weet dat als de schuifdeuren van Schiphol voor je opengaan dat er mensen staan die je graag omarmen en die je zullen bijstaan in je moeilijke momenten die je zal krijgen als je terug bent in Nederland. Want als je weer hier bent wil je daar zijn en dat is heel begrijpelijk. Je hebt daar vrienden voor het leven gekregen en heus je gaat ze wel weer zien. Ze komen hierheen of je gaat daar heen, maar hoe het ook zij...er is altijd nog skype, mail telefoon,enz.
En vergeet niet...je hebt prachtige herinneringen die je meeneemt naar huis!!!
Fijn dat ook jij zo'n fijne tijd hebt gehad. We wensen je een goed afscheid en een goede vlucht terug.:)
Dikke kus en knuff uit Den Haag XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
