Taking a break

Ja, alweer een week voorbij. Time flies when you're having fun!

Even denk wat er de afgelopen week ook weer is gebeurd hier in het kleinde Rio Maior. Een van onze docenten zei dat Rio Maior zo'n goede studenten stad is omdat er naast studeren niet veel te doen is hier. Daar heeft hij enigszins gelijk in. Hoewel, wij studenten wel slim zijn in het vinden van afleiding!
Zo gaan we ongeveer drie keer op een dag naar de supermarkt, we gaan naar de sportschool of we gaan naar een feestje. Als er echt niks anders te doen is (zelfs dus als er is schoongemaakt) dan pas wordt er een beetje gestudeerd. Alles om maar een beetje onder het studeren uit te komen.

Hoewel, helaas geldt dat niet voor ons allemaal. Aanstaande dinsdag moet ik nog even mijn herkansing voor mijn stage opdracht inleveren. Op zich wel lekker, dat geeft mij de gelegenheid om even met mijn hoofd met andere opdrachten bezig te zijn in plaats van in het engels droge opdrachten maken. Weer een ander voordeel er van is, dat ik vaak in de school bibliotheek ga zitten waardoor ik ook even weg ben van de groep. Maar dat is niet de hoofdreden waarom het lekker werken is in de bieb. De bieb is lekker omdat we daar een goede, gratis wifi ontvangst hebben. Hier in huis hebben we een router, die werkt op max. 5 verschillende apparaten, terwijl we alle acht graag gebruik maken van de wifi. Helaas laat de ontvangst nog wel eens wat te wensen over. De ontvangst is prima voor whatsapp en mobile facebook, maar even rustig wat huiswerk maken op de laptop is vaak al te veel gevraagd. Dan is de schoolbibliotheek natuurlijk een prima oplossing!

Vandaag is de rest van de groep naar Lissabon, een aantal voor de shopping (er schijnt daar een grote shopping mall te zijn) en anderen hebben kaartjes voor een voetbalwedstrijd, Benfica - Tottingham. En ik, ik zit met redelijke wifi ontvangst (omdat de rest weg is) thuis aan mijn verslag te werken. Ik was het verslag even zat dus ik dacht: Het is tijd voor een pauze (vandaar de naam van deze blog), laat ik even mijn blog bijwerken.

De afgelopen week was een rustige week. Er is niet veel bijzonders gebeurd op school of in huis. Af en toe een beetje irritatie of onbegrip in de groep, maar wat wil je, met acht individuen die opeens samen moeten wonen en leven.

Het weekend daarentegen was een stuk spraakmakender. Ik had namelijk beloofd te gaan koken. Na voor de derde keer die dag naar de supermarkt te zijn gegaan om het avondeten te halen, kon ik beginnen met koken: Kokosrijst met lekker veel groenten en kip. Het klinkt best lekker en in de pan zag het er ook prima uit. Iedereen had zin om te eten.
Sandra hielp mij in de keuken. En ja, Sandra is niet bepaald de handigste met eten. Gelukkig ging het met haar alles goed!
In het huis hebben we een vier-pits gasfornuisje, of de pannen staan krom aan de bodem of de pitjes zijn niet meer zo recht, maar in elk geval konden er max maar twee pannen tegelijk op het fornuis staan en zelfs dan is het nog oppassen dat er niks valt. Op een gegeven moment stonden er twee pannen naast elkaar op het fornuis omdat iemand een foto wilde maken terwijl het eten op het vuur stond. Ik stond bij een pan in de buurt en wilde de pan pakken om de inhoud te mengen met de inhoud van de andere pan. Maar ik lette even niet goed op en; BANG! Al het eten op de grond.... De grond hier is nu niet bepaald eentje om vanaf te eten. Niet omdat we het niet schoon houden, maar omdat het er zelfs schoongemaakt nog vies uitziet. Iedereen zijn eetlust voor kokosrijst was verdwenen. Sommigen werden er een beetje chagrijnig en kribbig van, dus werd er besloten die avond maar buiten de deur te eten. We hebben uiteindelijk heerlijk gegeten bij een typisch Portugees restaurantje in de buurt.

Verder was zaterdag een lekker sport dagje. Met zijn zessen zijn we een stukje gaan hardlopen naar de zoutmijnen in de buurt. Het was alleen wel zo rond het warmste punt op de dag, dus hebben we bij onze eind bestemming nog even wat water gedronken voor we weer verder gingen.
De natuur is hier prachtig. Er is in de buurt een mooi meertje, met fel blauw water. Het zelfde meer als waar ik het laatst over had. En de zoutmijnen zelf, zien er nu misschien niet mooi uit, maar ik denk als het zomer wordt dat het er dan wel mooi bij ligt.
Op de terugweg hebben we een alternatieve route gelopen over een bergpad waar de natuur erg lekker rook.
We zijn in totaal ongeveer drie uur weggeweest, terwijl de gelopen afstand niet eens zo gek veel was. Ik geloof dat we ongeveer 5 kilometer hebben gelopen in totaal, waarvan we lang niet de hele tijd hebben gerend en waarvan we een groot deel bij de zoutmijn hebben gezeten in de zon.
Zaterdag avond zijn we nog met de gehele groep uitgegaan. Dus die zondag was het lekker een luierdag!
Volgens mij heeft niemand toen iets echt productiefs gedaan.

Gister hadden we Outdoor Group activities. We gingen dus lekker naar buiten om te wandelen. Heerlijk toch zo'n vak?
Maar gister kregen we een niet zo duidelijke plattegrond en een kompas mee om erkenningspunten te zoeken, die de docent op de route had verstopt. Suzanne en ik waren samen en Boukje en Sandra waren ook samen. Wij liepen de ene kant op en Boukje en Sandra de andere kant (onze routes waren zo gepland dat we elkaar halverwege weer tegen zouden moeten komen). De andere klasgenoten hadden zich zo verdeeld dat elke dame met een heer samen was. Achteraf gezien hadden wij dat ook beter kunnen doen. Suus en ik hebben ongeveer 20 minuten gezocht naar het eerste punt. Toen we eindelijk na die 20 minuten door hadden dat we verkeerd zaten zijn we terug gelopen naar het begin punt, waar niemand van onze klas meer stond. Op onszelf aangewezen is het ons toch gelukt om op de goede route te komen, maar geen erkenningspunten meer te vinden. Die waren namelijk al door de laatste van de groep meegenomen. Na 10 minuten op de goede route kwamen al wat klasgenoten tegen, dat was voor ons de bevestiging om door te lopen omdat we goed zaten. Uiteindelijk hebben we de route goed gelopen, tegen het einde kwamen we Boukje en Sandra tegen die ook eerst helemaal verkeerd hadden gelopen. Maar doordat zij wel het geluk hadden mede klasgenoten gevonden te hebben die dezelfde route moesten lopen als zij, zijn ze toch goed gegaan en hebben ze het gered! Wat een wandeling was dat. Toen Suzanne en ik eindelijk weer terug waren bij school, bleek dat Boukje, Sandra en wat andere klasgenoten nog niet terug waren. Uiteindelijk zijn zij ook bij het eind verkeerd gelopen. Zij kwamen dertig minuten na Suus en mij binnen.
Dus wijze les: Als het gaat om plattegronden, vrouwen en de weg vinden, zorg altijd dat er een man bij is!

Verder, omdat hier dus vrij weinig te doen is, ga ik lekker naar de sportschool. Soms gaan we met de hele groep, soms met een klein groepje. Vaak doen we krachttraining en Suzanne, Boukje, Sandra en ik doen af en toe nog een groepsles.
Vorige week was het even kijken wat leuk is, zo zijn we begonnen met bodycombat. Het is vechten op muziek zonder tegenstander, dus je slaat gewoon in de lucht. Op zich was het wel leuk, maar ik vond zo'n vrouw die meedeed gewoon echt irritant, ze schreeuwde de hele tijd. Aan de ene kant motiverend, maar aan de andere kant schreeuwde ze vaak op verkeerde momenten. Hoewel ik het wel een ok les vond, denk ik niet dat ik dat vaker ga doen.
Het tweede experiment was Zumba. Ja ja, Addy en dansen! Velen van jullie weten dat ik niet zo'n danser ben, dus het zal jullie ook niet verbazen als ik zeg dat Boukje en ik halverwege de les zijn weggegaan. De stapjes waren veel te ingewikkeld en de leraar ging heel snel van het een in het ander over. Als je motoriek gewoon nog niet op de manier is ontwikkeld is het gewoon onmogelijk! Sommige bewegingen waren ook niet bij te houden, behalve als je echt heel soepel bent in de heupen, wat ik dus echt totaal niet ben.
Nee, nog een keer Zumba? Ik bedank!
Afgelopen woensdag (gister dus eigenlijk) ging ik samen met Sandra spinnen. Dat vind ik dan wel weer leuk! Lekker zweten. Maar de docent van het spinnen is echt ziek sterk in de benen. Het uur voor ze spinning les geeft, geeft ze eerst nog even een uurtje body pump. En het grootste gedeelte van de spinningles is staand op de fiets. Ik vind het knap en doe het haar niet na.

Zo, dat was weer het verslag voor vandaag, ik ga weer verder met mijn stage opdracht en ik laat volgende week wel weer wat van me horen!